ผ้ากองโตในวันที่แดดดี

ช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ในตอนที่ผมยังอยู่ที่ซานฟรานซิสโกนั้น กิจกรรมปกติก็คงไม่มีอะไรมากไปกว่าพักผ่อน เดินเล่น อ่านหนังสือตามสวนสาธารณะหรือลานเอนกประสงค์กลางเมือง

ยกเว้นก็แต่ในบางครั้งเมื่อมีเหตุจำเป็น เช่นเสื้อผ้าหมดสต๊อกก็จะถึงเวลาที่ต้องทำการซักผ้าเสียที่ โดยมากมักจะ 2 อาทิตย์ต่อครั้ง ในวันนั้นผมจะตื่นตามปกติหลังจากทำธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว ราว 9 โมงเช้าผมก็จะหิ้วสิ่งที่ต้องการซักทั้งหมด เสื้อผ้า กางเกง ถุงเท้า ผ้าเช็ดตัว ในบางครั้งก็อาจจะมีผ้าปูเตียงร่วมด้วย

หลังจากนั้นผมจะหิ้วตะกร้าผ้าออกไปที่ร้านซักผ้าที่อยู่หัวมุมถนนเยื้องไปเสียหน่อย โดยมากแล้วช่วงเวลาเช้าแบบนี้มักจะไม่ค่อยมีคนนัก ผมก็จะจัดการยัดเสื้อผ้าทั้งหลาย เทผงซักฟอก น้ำยาปรับผ้านุ่มลงในช่องที่เตรียมไว้ จากนั้นจึงหยอดเหรียญให้เครื่องทำงาน แล้วก็นั่งรอ

เวลาในการซักผ้าแต่ละครั้งจะอยู่ที่ประมาณ 50 นาทีจนแล้วเสร็จปั่นออกมาพอหมาดๆ ผมก็จะใช้เวลานี้เดินไปซื้อของใช้เข้าบ้านที่ซุปเปอร์มาเก็ตใกล้บ้าน โดยจะกะเวลาให้พอซื้อของทุกอย่างเสร็จผ้าก็หยุดปั่นพอดี และผมก็จะมาเอาผ้าใส่ตู้อบอีกราวๆ 45 นาที ซึ่งช่วงเวลานี้ผมก็จะเอาของที่ซื้อมาไปเก็บและนั่งพักในห้องก่อนที่จะลงมาอีกทีเมื่อผ้าที่อบไว้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

บางครั้งผมก็ไม่ได้ไปซื้อของใช้อะไรเพิ่มเติม ในวันแบบนั้นผมจะพกหนังสือสักเล่มลงไปด้วย เมื่อเตรียมทุกอย่างเข้าตู้เรียบร้อย ผมก็จะนั่งที่ม้านั่งริมหน้าต่างข้างประตูทางเข้าและอ่านหนังสือไปเรื่อยๆจนผ้าเสร็จ อากาศเย็นๆตอนเช้าๆผสมกับแดดอุ่นๆ กับหนังสือสักเล่มทำให้เวลาผ่านไปโดยไม่รู้ตัว และในบางครั้งสถานที่แห่งนี้ก็มีเป็นจุดเริ่มต้นบทสนทนากับคนแปลกหน้าที่มีกิจกรรมเหมือนกันได้เช่นกัน

เราทุกคนล้วนแต่ต้องการเสื้อผ้าสะอาดเพื่อสวมใส่ จะใหม่หรือเก่ายังไงหากเสื้อนั้นสะอาด คนใส่ก็ย่อมสบาย