รักเร้นในโลกคู่ขนาน

หลายปีก่อน (มานับดูตอนนี้อาจจะเกือบ 10 ปีแล้ว)
เพื่อนผมแนะนำหนังสือของนักเขียนคนหนึ่ง ซึ่งผมไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนให้ลองอ่านดู
เขาบอกว่านักเขียนคนนี้กำลังได้รับความนิยมและงานที่เขาเขียนก็สนุกดี
ด้วยความที่อ่านอะไร(ที่สนุก) ก็ได้อยุ่แล้ว ผมจึงเริ่มลองอ่านงานของนักเขียนคนนี้ดู
ผมเริ่มจากนิยายไตรภาคของชายหนุ่มคนหนึ่งที่ "ดูเหมือน" คนปกติ
แต่กลับไปพัวพันกับเรื่องราวสุดพิศดาร จนเกือบจะเพี้ยน
หลังจากผมจบไตรภาคนั้น ผมก็หางานของนักเขียนคนนี้เล่มอื่นมาอ่านต่อ
ผมอ่านงานของเขาไปหลายต่อหลายเล่มเท่าที่ผมจะหาฉบับแปลไทยได้ในตอนนั้น
ผมอ่านไปพลางมองหาความสนุกที่เพื่อนผมบอกไม่เจอ
ยิ่งหาไม่เจอก็ยิ่งทำให้ผมอ่านไปเรื่อยๆ ด้วยความอยากรู้
แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งมีแต่คำถามขึ้นมาในหัวเรื่อยๆ ว่าทำไม ทำไม และทำไม

ทำไมคนอื่นถึงบอกว่าสนุก ในขณะที่ผมมีแต่ความสับสน
และในตอนที่ผมจะยอมแพ้และไปหาหนังสือเล่มอื่นอ่านต่อนั้น
ผมก็พบกับงานของเขาชิ้นนึง ที่ทำให้ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไป

หนังสือเล่มนั้นคือ Sputnik Sweetheart (รักเร้นในโลกคู่ขนาน) โดย ฮารูกิ มุราคามิ

เรื่องธรรมดาๆ เล่าโดยตัวละครที่ไม่ค่อยจะธรรมดาเท่าไหร่
ทำให้เรื่องทุกอย่างกลายเป็นเรื่องไม่ธรรมดา
ผมอ่านหนังสือเล่มนี้จบด้วยความรู้สึกประหลาด นั่นคือผมรู้สึกสนุกไปกับมัน
ผมเลยย้อนกลับไปอ่านงานของเขาใหม่หมดตั้งแต่เล่มแรกที่ผมมี
การอ่านในครั้งหลังนี้ทำให้ผมรู้สึกสนุกและเป็นแฟนคลับของนักเขียนคนนี้ไปโดยปริยาย

บางครั้งการที่เราจะเข้าใจอะไรบางอย่าง เราจำเป็นที่จะต้องเริ่มจากการไม่เข้าใจเสียก่อน