ยูเวนตุส - บาเซโลน่า
นัดนี้เป็นนัดชิง UEFA Champion Leages (ชื่อเดิม) ครั้งที่ 5 ที่ผมได้ดูตั้งแต่เชียร์เจ้าม้าลายนี้มา
ครั้งแรกที่ได้มีโอกาสดูยูเวนตุสโลดแล่นไปถึงนัดชิง นั้นคือฤดูกาล 95-96 ซึ่งปีนั้นยูเวนตุสเชือดอาแจกซ์ซิวแชมป์ไปครอง
และตั้งแต่นั้นมายูเวนตุสก็พบกับความผิดหวังในนัดชิงมาตลอด
เกมนัดชิงเมื่อวานจึงเป็นเกมที่แอบหวังอยู่ลึกๆ ด้วยว่าคู่แข่งคือทีมอย่างบาเซโลน่าที่มี MSN ในแดนหน้า
และเพียงแค่เริ่มเกมมาได้ 4 นาที บาซ่าก็นำไปอย่างรวดเร็ว ชนิดที่ยังบางคนยังไม่ทันตื่นมาดูบอล
พลพรรคม้าลายเครื่องยังไม่ทันร้อน ก็เจอยิงนำไปก่อนแล้ว และรูปเกมหลังจากนั้นคือบาซ่าบุกเอาๆ
ยังดีที่ยูเว่มีบุฟฟ่อนอยู่ และยูเวนตุสก็ยังเป็นยูเวนตุสอยู่ ใครจะมายังไงเราไม่สน
ถึงแม้จะโดนนำไปก่อน ยูเว่ก็ยังเล่นเกมในแบบของตัวเอง ค่อยๆต่อบอลไปแดนหน้าแล้วหาโอกาสจบประตู
แม้ครึ่งแรกมีโอกาสหวาดเสียวเป็นระยะ แต่ก็ยังทำอะไรบาซ่าไม่ได้
จบครึ่งแรก บาเซโลน่านำยูเวนตุสอยู่ 1 ประตูต่อ 0
เริ่มครึ่งหลังมา แผงกองกลางของยูเวนตุสเริ่มคุมเกมได้
ไม่ว่าจะเป็นป๊อกบาที่มีโอกาสลากเลื้อยและปะทะเมสซี่
ปิร์โล่ที่วางบอลยาวแม้จะช้าไปหน่อยแต่ก็ยังเอาตัวรอดได้
มาคิซิโอ้ที่มีจังหวะส่องไกลอยู่หลายหนอย่างน่าหวาดเสียว
ที่สำคัญคือวีดัลที่ตัดเกมได้หนักและแน่นแถมยังวิ่งขึ้นลงไม่มีหยุด เห็นแล้วนึกถึงเอ็ดการ์ ดาวิดในสมัยนั้น
ในที่สุดยูเวนตุสก็ทำประตูตีเสมอได้ จากลูกยิงของเตเบซแล้วยิงซ้ำของโมรัตต้า ซึ่งเป็นการทำประตูติดต่อกัน 3 เกม
หลังจากนั้นยูเว่เริ่มมีโอกาสบุกมากขึ้น ขณะที่บาซ่าเองก็อาศัยจังหวะสวนกลับด้วยความเร็วไปเป็นระลอก
นัดนี้การที่ขาดคิเอลลินี่ที่ช้าแต่ชัวร์ ทำให้หลายจังหวะบาซ่ามีโอกาสสวนกลับมา ต้องขอบคุณบุฟฟ่อนที่เซฟสวยๆได้หลายลูก
เกมเริ่มเทไปทางฝั่งยูเว่ก่อนที่จะมีลูกขลุกขลิกที่ป๊อกบาโดนทำฟาลว์ในเขตโทษ
และกลายเป็นลูกสวนกลับและนำไปสู่ประตูที่ 2 ของบาเซโลน่าในค่ำคืนนี้
ยูเวนตุสไม่มีทางเลือกนอกจากหาทางยิงประตูให้ได้ และก็เกือบจะทำได้หลายครั้ง
บาซ่าเองก็มีจังหวะสวนหลายครั้งเช่นกัน ทั้ง 2 ทีมสลับกันรุกและรับ
ยูเว่บุกด้วยการจ่ายบอลทำทางแล้วยิง ส่วนบาซ่าบุกอย่างกับเล่นวินนิ่งเคาะบอลไปมาแล้วหลุดมาหน้าประตูเฉย
ช่วง 5 นาทีสุดท้าย ยูเวนตุสไม่เหลืออะไรแล้วจึงใส่เกมรุกเข้าอย่างเต็มที่
จะแพ้ 2 - 1 หรือแพ้กี่ลูกก็ตาม สกอร์ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ถ้าแพ้ก็คือแพ้
และในที่สุดตอนทดเวลาบาดเจ็บ แผงแนวรุก MSN และปีกซ้ายและขวารวม 5 คน
ก็อาศัยจังหวะสวนกลับฉีกแผงหลังยูเว่ที่ห้อยเหลือ 2 คน และยิงประตูที่ 3 เข้าไปจนได้
เสียงนกหวีดจบเกมดังขึ้นตอนไหนนั้นผมเองก็ไม่ได้ยิน แต่ผู้เล่นบาซ่าฉลองประตูราวกับนี่เป็นประตูโกลเด้นโกล
นักข่าวทั้งหลายแหล่วิ่งรุมล้อมเนมาร์ และผู้เล่นบาซ่าคนอื่นๆที่กำลังดีใจ
ผมเองได้แต่ตะโกนใส่หน้าจอทีวีว่าให้เอาบอลไปตั้งเร็วๆ จะได้เขี่ยมาเล่นต่อ
จนกระทั่งเห็น อัลเลกรีเดินเข้ามาหาเหล่าเบียงโคเนรี่จึงได้รู้ว่าเกมนั้นจบลงแล้ว
และเป็นบาเซโลน่าที่เอาชนะยูเวนตุสไปด้วยสกอร์ 3 - 1
เกมจบลงด้วยความรู้สึกที่ผสมผสานอย่างบอกไม่ถูก
แน่นอนว่าบาเซโลน่าเป็นผู้ชนะอย่างไม่มีข้อกังขา ไม่มีอะไรติดใจถึงชัยชนะของบาซ่า
ถ้าเป็นเมื่อก่อนในการแพ้นัดชิงแบบนี้ ผมแทบจะเลิกดูบอลไม่ว่าบอลอะไรก็ตามไปราว 2-3 เดือน
อาจจะเป็นเพราะเมื่อก่อนช่วงปี 90 ทีมจากอิตาลีครองยุโรปเป็นว่าเล่น
ความถือดีว่าทีมเรานั้นยิ่งใหญ่จึงมีอยู่สูง พอหวังสูงแล้วแพ้ จึงตกลงมาอย่างสะบักสะบอม
แต่กลับยุคสมัยนี้ โดยเฉพาะตั้งแต่ช่วงที่ยูเว่ตกลงไปเล่นซีรีย์ บี และทีมจากสเปนซัดยุโรปรัวๆ
ความถือดีที่ว่าไม่มีอีกแล้ว มีแต่จะคอยให้กำลังใจนักเตะผ่านทางหน้าจอทุกครั้งที่มีโอกาสได้ดู
เล่นดีก็ชม เล่นแย่ก็ให้กำลังใจ ไม่ได้เล่นก็ไม่เป็นไร ถ้าเล่นก็ขอให้เต็มที่
และเมื่อคืนยูเวนตุสก็เล่นได้อย่างเต็มที่ สมกับที่แฟนม้าลายรอกันมานาน
น่าเศร้าที่ นี่อาจจะเป็นนัดสุดท้ายของปีร์โล่ในชุดขาวดำ
น่าเสียดายแทนบุฟฟ่อนที่ยังคงต้องรอโอกาสคว้าแชมป์ถ้วยนี้ในคราวหน้า
ขอบคุณพลพรรคม้าลายทุกคนสำหรับความสนุกในค่ำคืนนี้
La juve ti ama
- ม้าลายกระป๋อง
