นึกถึงเมื่อหลายปีก่อน ตอนไปทำพาสปอร์ทเพื่อจะไปอเมริกา
จำได้ว่าไปทำที่เซ็นทรัลบางนา ที่สมัยนั้นที่ทำพาสปอร์ทไม่ได้ดูดีเหมือนตอนนี้
คนไปทำตอนนั้นเยอะมาก เราได้คิวก็ทำตามขั้นตอนไปจนเสร็จเหลือแค่รอรับพาสปอร์ท แต่โชคร้ายติดพักเที่ยงก็นั่งหง่าวไปอีกชั่วโมง
จนพอบ่ายเขาก็กลับมาทำงานกันอีกรอบ พนักงานหญิงวัยกลางคนก็ประกาศเรียกชื่อทีละคนให้มารับพาสปอร์ท
ซึ่งตอนรับต้องสแกนนิ้วชี้ด้วย ผมจำไม่ค่อยได้ว่ามันอยู่ในขั้นตอนอะไร แต่สแกนนิ้วเสร็จก็จะรับพาสปอร์ทได้
ทีนี้ด้วยความที่คงจะพูดจนเหนื่อย เพราะต้องคอยบอกทีละคนว่า สแกนนิ้วชี้ๆ เพราะบางคนฟังบ้างไม่ฟังบ้าง
พนักงานคนนั้นคงเกิดอากาศหงุดหงิด เลยเหวี่ยงใส่คนที่มารับแล้วสแกนนิ้วผิดบ้าง นิ้วไม่ตรงบ้าง
คนที่นั่งรอรับก็ลุ้นอยู่ในใจว่าถึงคราวไปรับจะโดนเหวี่ยงใส่ไหม
บรรยากาศก็มาคุพอสมควร จนกระทั่งถึงพี่ผู้ชายคนนึงเดินไปรับ
"สแกนนิ้วด้วย" พนักงานพูด
"......." พี่ผู้ชายพูดอะไรสักอย่างกับพนักงานด้วยเสียงที่เบามาก
พนักงานคงหงุดหงิด เลยตะโกนใส่ไมค์ว่า "สแกนนิ้วชี้ด้วย นิ้วชี้น่ะ นิ้วชี้!"
ถึงตอนนี้ทุกคนรอบๆหันมามองว่าเกิดอะไรขึ้น
พี่ผู้ชายคนนั้นอึกอักอยู่พักนึงก่อนพูดขึ้นมาเสียงดังว่า
"ผมไม่มีนิ้วชี้ครับ"
ทุกคนเงียบ
พี่ผู้ชายก็เงียบ
พนักงานก็เงียบ ก่อนที่จะทำอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วพี่ผู้ชายคนนั้นก็รับพาสปอร์ทไป
แล้วบรรยากาศในห้องรอก็กลับมาเป็นปกติ พนักงานคนนั้นก็ไม่ได้เหวี่ยงใส่ใครอีกเลย
No comments:
Post a Comment