โรงพัก
เมื่อวานไปแจ้งความมือถือแฟนหายทีโรงเรียน น่าจะโดนขโมยเลยไปแจ้งความเป็นเพื่อนที่ สน.มีนบุรี
วันพฤหัสบดีธรรมดาๆไม่น่าจะมีอะไรนัก และนี่คือเคสที่ผมเห็นมาระหว่างที่รอ
- ครอบครัวแบ่งมรดกไม่ลงตัว มากันเกือบทั้งโคตร เสียงดัง เดินตึงตัง
- รถชนกัน อันนี้ประกันมาเคลียร์ให้ทั้งคู่
- ตำรวจยึดมีดยาวสองคมมา เจ้าตัวคนพกเป็นเด็กมัธยม ปรับ100นึงแล้วปล่อยไป
- คุณตาแก่ๆเดินช้า ขยับตัวช้า ไปกดเอทีเอ็มแล้วหายสามหมื่น หายหมดเลย
แกเลยมาแจ้งความ แต่มาแจ้งผิดท้องที่ ตำรวจบอกให้แกนั่งแทกซี่ไปแต่แกไม่มีเงินเหลือแล้ว
- เด็กช่างสองคนโดนตำรวจหิ้วเข้ามาพร้อมของกลางเป็นมีดปลายแหลม ปรับคนละ100แล้วปล่อย
- ยัยป้าที่นั่งข้างกูพยายามอ้อนวอนตำรวจเรื่องคดีมรดก แกบอกแกเซ็นอะไรไปแกอ่านไม่ออก แต่แกทำผิดไรเนี่ยล่ะและไม่มีเงินประกันตัว ตำรวจกำลังจะเอาเข้าคุกแกก็นั่งร้องไห้อยู่ข้างกูเนี่ยล่ะ
- บันทึกประจำวันยังต้องคัดด้วยลายมืออยู่ แม่งเสียเวลาชิบหายทั้งคนแจ้งทั้งตำรวจที่มานั่งคัดลายมือให้
- ไอ้ที่เคยได้ยินว่าคดีจะหลุดไม่หลุดขึ้นกับตำรวจที่แต่งสำนวนเลย คือแกต้องนั่งนึกบรรยายพรรณาโวหารออกมาเป็นเรื่องก่อนจะบันทึกลงไป เหนื่อยอยู่นะ
- บันทึกทุกอย่างใช้เลขไทย อ่านยากสัดๆ
- คนที่อยู่ที่สน ถ้าไม่ใช่คนร้องทุกข์ก็ไอ้ตัวทำทุกข์ชาวบ้าน
- เวลาไปให้ใจเย็นๆ อย่าจี้ อย่าเร่ง อย่าหงุดหงิดถ้าเครื่องปริ้นท์จะปริ้นท์ไม่ออก หรือคุณตำรวจที่กำลังพิมพ์เรื่องเราอยู่ต้องเดินไปห้ามไม่ให้คุณป้าที่ไปโทรศัพท์แอบหนีไป
- โรงพักเก่าสัด ตึกอารมณ์แบบสามสิบปีก่อนเลย ไอ้ที่โกงสร้างโรงพักใหม่นี่แม่งเหี้ยมากแทนที่จะให้เขาได้ดีๆหน่อย
- มีคนสั่งข้าวผัดกับโอเลี้ยงมากินจริงๆตอนติดคุก ผมได้ยินคนสั่งอยู่
โดยสรุปแล้วถ้าระบบตำรวจใช้คอมทุ่นแรงแทนการนั่งเขียน น่าจะทำให้บริการได้เร็วขึ้น และถ้าเปลี่ยนจากร้องเรียนกับร้อยเวรคนไหนต้องให้คนนั้นเดินเรื่องคนเดียว เป็นให้เรื่องเข้าไปอยู่ในระบบแล้วตอนนั้นมีใครว่างก็ส่งเรื่องให้คนนั่นเอาไปทำต่อน่าจะสะดวกขึ้นเยอะ บางทีเจอโจรแต่ตำรวจไม่ว่างก็ต้องรอตำรวจว่างค่อยไปจับโจร
No comments:
Post a Comment